Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Υποψίες



Όλα ρολάραν πρίμα στη ζωή μου. Η «τροχοσανίδα», που λέει και η θεία Αλκμήνη, ο RS, τα pin του μπαμπά, οι επισκέψεις στο blogάκι μου, τα ατελείωτα γέλια που κάνουμε με την Τζένη, μας πιάνει κάθε μέρα στην ώρα της Φυσικής, φταίει ο Φυσικός, αστερίσκος, αυτό θα το αναπτύξω άλλη φορά. Λοιπόν όλα ρόλαραν πρίμα. Τολμώ να πω ότι οι τελευταίοι μήνες με άριστα το 20 παίρνουν 19. Κόβω ένα βαθμό έτσι για να είμαι αυστηρή με την ευτυχία. Πώς βγάζω τη βαθμολογία:
RS: Μελαγχολικός και τρυφερός εκτός τροχοσανίδας, αγρίμι επί της τροχοσανίδας. Απόλυτα ερωτευμένη. 18.
Οικογενειακή ζωή, Μυρτώ, Τζένη και λοιπά: 1.
Μάλλον μπατάρει λίγο η βαθμολογία μου υπέρ του έρωτα. Αλλά είναι υπέροχο. Έχεις να σκέφτεσαι κάτι όμορφο την ώρα των Αρχαίων, της Ιστορίας, της Χημείας…Φεύγεις, απογειώνεσαι. Ένα SMS μου αρκεί για 3 μέρες. Εκεί όρισα την ημερομηνία λήξης του. Ανάλογα βέβαια με την ποιότητα του SMS. Ένα τέτοιο: «Σπόρε της πίστας, μου λείπεις», με κρατάει φουλ τριήμερο. Να μη πω και βδομάδα.  


Ένα του τύπου «Σκατά. Πάει η πίστα στο Πεδίον του Άρεως. Την φύτεψαν ελιές. Σκειτμπορντάδες όλης της Ελλάδας ενωθείτε. Σώστε της πίστες μας. Όχι στην εξορία. Frickάκι μαζεύουμε υπογραφές. Βάλε τζίφρα.» Ε, κάτι τέτοια μηνύματα είναι στο πλην. Είτε γράφει στον κολλητό του είτε σε μένα ένα και το αυτό κυρία Χρυσού μου, ένα και το αυτό, που λέτε και εσείς. «Είσαι ο Σιρανό του SMS» του απαντώ αλλά που να το πιάσει. Tέσπα.
Αλλά γκρόσο μόντο (που λέει κι η μαμά κάτι  που μου ακούγεται σα γράσο αλλά σημαίνει, λέει, σε γενικές γραμμές) μπορούμε να μιλάμε για ΣΧΕΣΗ. Είμαι σε σχέση, που έλεγε και ο Νικ Χόρνμπυ στο βιογραφικό του. Ναι είμαι σε σχέση. Απόδειξη ότι μια μέρα, εκεί που εκτελούσα την αγγαρεία του ποτίσματος των 17 γλαστρών μας, Κυριακή πρωί, μου πετάει η μαμά ένα «Συμπαθητικό παιδί. Αλλά μη βιαστείς.» Το ξεφουρνίζει και επιστρέφει στην κουζίνα όπου έβραζε ένα κοτόπουλο παρέα με καρότα και κολοκύθια. Μένω σύξυλη με το λάστιχο πάνω από την καμέλια που ο μπαμπάς επιμένει να λέει τριανταφυλλιά. Τι ήταν τώρα αυτό; Ήξερα δηλαδή τι ήταν. Αλλά πως το πετάς έτσι κυρία μου και επιστρέφεις στην κότα; Φυσικά αν συνέχιζε θα αντιδρούσα, θα πήγαινα γρήγορα στην πικροδάφνη που έτσι κι αλλιώς δε θέλει πολύ πότισμα, οπότε από κει ο δρόμος για την ελιά είναι ανοιχτός, κι αυτή δε θέλει πολύ νερό, και ως τον πάπυρο που πρέπει να γίνει μούλια, λέει, θα της είχα κόψει τον βήχα. Κάτι θα είχε προλάβει όμως να πει. Ως τους κάκτους θα τα είχε πει όλα και θα καταλήγαμε σε καβγά.

Αλλά χίλιες φορές αυτό παρά αυτά τα υπονοούμενα που ακολουθούνται από σιωπή. Σ’ αυτό το σπίτι τα μεγάλα θέματα τα θάβουμε κάτω από το χαλί. Το χαλί φουσκώνει, λες και έχουμε πτώμα σε όρθια στάση, στη μέση του σαλονιού, αλλά όλοι κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε. Ζητήματα ξενερουά όμως όπως «η παγκοσμιοποιημένη οικονομία και οι επιπτώσεις της στα ανθρώπινα δικαιώματα» γίνονται best seller. Φυσικά ανάμεσα στη μαμά και τον μπαμπά. Η Μυρτώ κι εγώ όπου φύγει φύγει.
Στο  θέμα μας όμως. Πότε χάλασε το σκηνικό του 19. Όταν…Πώς να το πω; Ανακάλυψα ότι... Έχω στοιχεία. Νομίζω. Ότι ο μπαμπάς έχει σχέση. Απατά τη μαμά.

Σηκώθηκα στις 3.00 το πρωί για πιπί. Η δίαιτα λέει 3 λίτρα νερό την ημέρα και χαλάει σπίτια. Σηκώνομαι ακροποδητί, με τα μάτια μισόκλειστα και το ωραίο όνειρο με τον RS να βρίσκεται σε εξέλιξη. Ακούω ένα μουγκρητό κινητού. Το ακολουθώ. Μάλλον o RS μου στέλνει μήνυμα. Επικοινωνούμε μέσω ονείρων φαίνεται. Φτάνω στο μουγκρητό. Είναι το κινητό του μπαμπά. Το σηκώνω και διαβάζω «Η υπόθεσή μας επείγει. Τρελαίνομαι όσο τα πράγματα δεν ξεκαθαρίζουν. Κάνω υπομονή. Σου έχω εμπιστοσύνη…»
Ως και το πιπί ξέχασα. Τα απορρόφησα τα 3 lt Η2Ο. Νυχτιάτικα ποια στέλνει τέτοιο μήνυμα στον μπαμπά; Σίγουρα όχι μια πελάτισσά του με θέματα Αστικού Δικαίου στα οποία ειδικεύεται ο μπαμπάς. Ενοχικό Δίκαιο μου κάνει αυτό. Κάνω να δω ποιος στέλνει το μήνυμα. Απόκρυψη. Αχά! Επιστρέφω στο κρεβάτι και δεν κλείνω μάτι ως το χάραμα. Ο ήλιος ανατέλλει στις 6.14 αν θέλετε να ξέρετε, αυτή την εποχή, σε αυτόν τον δρόμο της Νεάπολης Εξαρχείων και κάνει γκελ στους ηλιακούς θερμοσίφωνες και στις κεραίες των τηλεοράσεων. Πλέκω σενάρια διάλυσης της οικογένειάς μας. "Με ποιον θέλω να μείνω, με τον μπαμπά ή τη μαμά;" "Αφήστε με να το σκεφτώ κύριε δικαστά." Λες να την παντρευτεί κιόλας ο μπαμπάς τη λεγάμενη; Θα μας φιλάει στο μάγουλο, και τη Μυρτώ και μένα, θα μας αφήνει ίχνη κραγιόν και θα μας λέει "χρυσό μου". Τα ξέρω κάτι τέτοια.   
Και τώρα τι κάνω, κυρίες και κύριοι;
(α) Το λέω στη μαμά πάραυτα.
(β) Το λέω στον μπαμπά και ζητώ εξηγήσεις και παύση μοιχείας.
(γ) Το λέω στη Μυρτώ και καταστρώνουμε σχέδιο παρακολούθησης προκειμένου να ανακαλύψουμε τις λεπτομέρειες της υπόθεσης.
(δ) Το λέω στον RS και καταστρώνουμε σχέδιο παρακολούθησης του κινητού του μπαμπά. Ο RS είναι άσσος σε αυτά.
(α), (β), (γ) ή (δ), ή άλλο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου